25 Kasım 2009 Çarşamba

Gene Altımı Islatmışım

roma2!! sabrım hükmünü yitirdi artık. ellerinde oraklarla karşılar beni yalnızlıklar. sabır hükmünü yitireli çok olmuştu zaten. ve oraklar iner şakaklarıma. sabrın
hükmü hiç geçerli değilmiş zaten. kanıyorum, yara bantları tampon bölgesi kalbime. sabrın hükmü geçerli olamayacak da. kan kaybı bilinçsiz bir hal almaya
başladı.. ellerinde

orakları eksik olmuyor yalnızlıkların. kaçarken ayak tabanlarımıza batan kıymıklarla kendimize sallar yaptık, terk eyledik kendimizi... yalancıdır onlar korkaktırlar.
ben korkmadım eva hiç bir şeyden. bütün savaşlara en ön safta girdim.
sen üşüme diye romayı yakanları buldum, msn adreslerini aldım. beni düşünme eva, ben 2mizi de düşünürüm senin yerine. hayır eva sigara içmiyorum.
parmaklarım nikotin kokuyorsa bu tütün ırgatlarının suçu olamaz ya.?! kendime senin gibi bir ben yarattım, onunla oturdum, sohbet ettim. çay ikram ettim.
semazen eteklerine benzetirim saçlarını eva. sen farkında değilsin ama eva melakeler kokularını sana da bırakmadan tanrının yanına gitmiyorlar. peki ya sen
eva? sen kanatlarını kimlere yoldurdun. beni kime bıraktın da sen de hiç kalmadım. sonbahar bu kadar kahverengi olmak zorunda mı? 4ever 2gether eva ama
bunu anlatabilmem için dilimi koparıp gömmem gerkir. anlaman içinse, ımmm galiba bilmiyorum. bilmiyorum. haydi şef vur tuşlara! vur yoksa kafatasım
karıncalanıyor! hayır şef bana müzik yapma!! sana dediğimi yap tuşlara vur!! dam!! dum!!! vur sadece parçalara tellerini!!! orkestranı düşünme, onlar
başlarının çaresine bakmayı bilirler. roma bitmez o zaten yarım kalmışlığın resmi. eksik bir boya paletteki. roma yalnız bir şehir, senin uğramadığın..
canan tanla aram hiç iyi değil. yoksa sana süslü benzetmeler de yapardım eva. sonu gelmeyen cümlelerle aşkı da tanımlardım. sen de dalardın usul usul ha eva?
o vakit kendime pay çıkartma aptallığını yine gösterir miydim?? hayır eva sigara içmiyorum. bu tamamen ırgatların suçu!!!

sefalet değil bu. açlık sadece. açlıktan ölüyorum. sefalet değil bu. öldüm. ölmek değil bu. yoksun. "oldun mu ki"? yoksun. ölmek bu.. vardın olmuştun ama
olmamıştın. adın romaydı. sen eksiktin ben yarım kalmış. ( aman canan tana bağlamayalım).

"ol".

kelimeler.. sihir.. iç içe şeyler..

haydi sil baştan tekrar başlayalım!!


evet bir şiir vardı aklımda sana dair. sen unutmam için diretirken hem de.

selamlar olsun gene ben! molozların arasından kurtardım bedenimi ve ruhumu sunarken ecel meleğime,
yüzlerinizde acıyı gördüm. ben giderken bu kadar üzülmedim de, siz kalanların neden bu kederi? huzur
ellerinden bana ikram edilirdi, yanaklarına sinen melakeler kayıp cennetlerde çok mu günahsız kaldı?
hesaplar, kitaplar beynimi bulandırır. ama ben midemi aldırdım da kriptolojiye merak saldım, senin kalbimde her "1234324932" olduğunda. kendimi kustum odama. tek yapraklık adamım işte, ışığa tutunca
içi dışı birbirine giren. bu gece de çekilmez, damarlarımda dolu bak melankolik asalet. nerdesin
göz bebeklerim piç kaldı.

evet bir şiir vardı aklımda sana dair. sen unutmam için diretirken hem de.

buruk kalpler, kullanılmış vajinalar, kirlenmiş ipek çarşaflar.. her birliktelikten sonra çekilen
içinde "tenin, bedenin" kelimeleriyle dolu aşk cümleleri. ben değilim olamam! hiç bir zaman bir
lağım faresiyle aynı duygusallığı yaşamadım ki ben eva!! ben kendimi, fahişelere kızıl ışık altında
ikram ederken dahi, olurda bir gün gece yarısı diş perilerm gelir diye yastığımın altıdan hiç
çıkarmadım düşürüp yitirdiğim düşlerimi!!

evet bir şiir vardı aklımda sana dair. sen unutmam için diretirken hem de.

eva eva eva.. saygılar eva sana sonsuz saygılar. ve perde kapanır. haydi bisiklet sürmek için dışarı çıkalım!!!

yunus emre karadeniz

Hiç yorum yok: