yok olmayınca olmuyor işte. çaresiz, kırıyorum parmaklarımı. çaresiz parmaklarımı bir bir kırıyorum! günah mı sevap mı?? belki de hiç bunları düşünmeden. yapmış olmak için sadece.
kendime sularından dalgalar yaratıp boğuyorum içinde kendimi. filikalarım çoktan saplanmış gırtlağıma, soluk almaya mecalim yok. az ilerde deniz kaplumbağaları kabuklarının içinden
çıkardıkları şişme kadınlarla su topu oynuyorlar. aşınmaktan üstüne basıldığında jilet etkisi yaratan kayalıklar kaçıyor genzime, bronşlarım daha önce hiç olmadığı kadar masum bu yaz.
nevrotiklerle dans ederken dikkatli olunmalı. çünkü bacadan giren her zaman noel baba olmayabilir..
(bakınız: romeyo ve julyet aşkına)
yunus emre karadeniz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder